Recensie over ‘Joep en Teun en het geheim van de buren’.
Uitgegeven door Droomvallei Uitgeverij.
Auteur: Gerda Keurentjes
Illustraties: Judah Keurentjes
Cover
Op de cover zie ik twee jongetjes in het donker op de vloer zitten die met een zaklamp op een muur schijnen. De toon is gezet: wat zijn ze aan het doen en wat is het geheim van de buren?
Flaptekst:
De flaptekst maakt nieuwsgierig zodat je het boek graag wilt lezen. Ook mijn zevenjarige dochtertje kon niet wachten om voorgelezen te worden en om het zelf te lezen.
Illustraties
De grappige tekeningen van Judah Keurentjes maken het verhaal nog boeiender en spannender. De illustraties zijn zo levendig dat het lijkt dat de huppelende buurvrouw recht in mijn armen huppelt en dat meneer Bullebak en Freddy me iets aan zou kunnen doen. Dat vind ik knap en mooi gedaan.
Mijn leesbeleving:
Nadat ik begonnen was met lezen kon ik niet meer stoppen. De beeldende schrijfstijl wordt versterkt door prachtige illustraties. De personages in dit boek zijn gedetailleerd uitgewerkt. Het verhaal is naast humoristisch ook spannend.
Het verhaal
Het heeft een prima opbouw. Eerst maak je kennis met alle personages, daarna nemen Joep en Teun je figuurlijk bij de hand en ontrafel je steeds meer. Je valt van de ene verbazing in de andere. Als lezer wil je het geheim van de buren achterhalen en blijf je geboeid doorlezen.
Het is een prachtig, ingenieus verhaal met een mooi plot. Het gaat over durven ontdekken, mensen helpen, samenwerken en een oplossing zoeken. Wat mooi naar voren komt is dat je mensen niet op hun buitenkant moet beoordelen … het gaat om hun prachtige binnenwereld.
Aan het eind blijkt er ook een boodschap in het verhaal te zitten ( blz. 110):
Ze legde uit dat mensen zich gelukkiger zouden voelen wanneer ze zich blijven. verwonderen. ‘Ik moedig deze grote mensen altijd aan om te blijven spelen,’ zei ze.
Ze schudde even haar hoofd. ‘Volwassenen weten vaak niet meer hoe dat moet. Als kind waren ze er goed in, maar toen ze ouder werden hebben ze het verleerd.’
Joep en Teun vinden dat maar raar. ‘Nou dat zullen wij niet doen hoor, toch?’
‘Ik hoop het.’
Mijn zevenjarige dochter heeft met volle teugen genoten van dit verhaal en vond het een ‘cool’ boek! Een leuk en spannend verhaal met grappige namen. Ze kon zich prima verplaatsen in de belevingswereld van de tweeling, Joep en Teun, en hun drang om iets tot in de bodem uit te zoeken. Ze vond het alleen jammer dat de plaatjes niet in kleur waren.
Mijn mening:
Net als het boek ‘Kwijt’ dat Gerda voor volwassenen schreef, is zij er opnieuw in geslaagd om mij te verrassen, te verbazen, te ontroeren en een grinnik aan mij te ontlokken bij grappige stukken in het boek. Het verhaal zit vol passie en creativiteit en heeft leuke illustraties.
De boodschap van ‘blijf je verwonderen en blijf spelen’ is prachtig.
Ik lees graag meer van Gerda Keurentjes.
Ik geef 5 sterren.
